Weimar heeft een aantal straten met interessante Jugendstil gebouwen, de meeste ontworpen door Rudolf Zapfe, maar het is ook, en vooral, doortrokken van de geest van de grote ontwerper Henri van de Velde. Nadat hij, helemaal wars van de florale inspiraties in de Art Nouveau vormgeving daar, zijn moederland België ontvlucht was, kreeg hij in Weimar (en wijde omstreken) de kans om in zijn eigen vormentaal
(De lijn is een kracht) te werken en zo bij te dragen aan een daar gewenste economische opleving.
Het begin daarvan werd gemarkeerd door zijn restyling van het Nietsche archief. Een toch wat saaie Denkmal voor wat als één van de grotere filosofen van Europa wordt beschouwd. Daar werd ik scherp in de gaten gehouden op Illegaal Fotograferen, door een bloed fanatieke oudere dame, vandaar het wat matige fotografische resultaat. We zouden dat daar ook nog tegen komen in het Neues Museum waar een grote overzichts- tentoonstelling was van het werk van Van de Velde. Toen er even geen suppoost te zien was, maakte ik een Illegale Foto maar een camera had me wel opgemerkt. Vanaf dat moment werd ik bijna hinderlijk gevolgd door suppoosten die me aan elkaar overdroegen bij het wisselen van de zaal. Soms waait daar kennelijk nog een beetje de Stasi geest rond
. Uiteraard koop ik OOK een catalogus, maar daar staan lang niet altijd alle voor mij interessante details in. Ik snap nog steeds die musea niet, die zelf fotograferen beschouwen als concurrentie in plaats van als aanvulling.