A  MAUSOLEUM  IN THE POLDER

The Frisian village Akkrum keeps a beautiful secret.
Folkert Kuiper, born in 1843 emigrated  to the USA and made his fortune there.
For reasons of integration he changed his name in Frank Cooper.
When he visited his parents he was touched by the poverty of the old aged people in his birthplace and he decided to found a home for the aged there.
In 1901 it was ready  and got the name Coopersburg.
Frank Cooper passed away in 1904 and was in 1906 together with his wife interred in a mausoleum in the park at the back of Coopersburg.
Although traditional, this building has a range of Art Nouveau details and looks very 'undutch'.
The garden is open for the public, the mausoleum, of course not.

Akkrum-Ljouwerterdijk19    tegenover Coopersburg een huisje met een opmerkelijk asymetrische
gevelbekroning

EEN MAUSOLEUM IN DE POLDER

Het Friese Akkrum bewaart een mooi geheim.
Eén van haar zonen, Folkert Kuiper, die daar in 1843 werd geboren, emigreerde naar Amerika en werd daar schatrijk.
Wellicht uit integratie overwegingen veranderde hij zijn naam in Frank Cooper.
Bij een bezoek aan zijn ouders werd hij geraakt door de armoede daar en besloot hij in Akkrum een gasthuis voor bejaarden te stichten.
In 1901 was het uit 22 aaneengesloten woningen bestaande gebouw met een markante middenpartij  voor dat doel gereed.
Het werd Coopersburg genoemd
In 1904 overleed Frank Cooper en hij werd samen met zijn eerder overleden vrouw  bijgezet in een mausoleum dat in de achtertuin van Coopersburg werd gebouwd. In 1906.
Dit bouwwerk, hoewel traditioneel van opzet vertoont een aantal Art Nouveau details en is eigenlijk  zeer on-Hollands.
Voor de vormgeving ervan was  architect Johann Hinrich Schröder verantwoordelijk.  
De tuin is vrij te betreden, het mausoleum, uiteraard niet.


In naam de humaniteit:
Alle minnsken binn myn broerren!
't Grootste geluk in deze wereld
is weggelegd voor hen die anderen
trachten gelukkig te maken
    
Woorden van de stichter bij de opening van Coopersburg.